Anlatmak istediğim çok şey var ama artık anlatılmaya değecek gibi hissetmiyorum.
Çok şey konuşmuş olmak ve bazı şeyleri sadece birkaç zamanlık aktarabilmiş olmak ve bir anda her şeyin dibe vurmuş olması ile bütün her şeye kapattım kendimi zaman nasıl geçiyor anlamıyorum.
Dünya nasıl dönüyor hiçbir fikrim yok tek fikrim olan şey sadece kendi yaralarıma dokunmadan zamanın geçmesini dilemek.
Onlar ile konuşunca ağlamaktan helak olan iç yaralarım kanamaktan başka bir işe yaramıyor.
Kendimi dinlemekten kaçıyorum, sadece ama sadece kendimi sevmeye çalışıyorum. Bu yüzden birinin beni sevmesini de istemiyorum.
Zaten biri beni nasıl sevebilir ki, benim onları sevebildiğim kadar güzel seveceğini düşünmüyorum.
Tüm kurallar yarı yolda bırakılmak üzere kurulmuş.
Sev ama kaç.
Çünkü korkak.
Bir sene nasıl geçti anlamadım, tüm sayaçlar tüm fikirler, öpüsme sahneleri.
Ruhuma dokunan tüm dikenlerin içime işleyişleri
Enerjileri
Ben sadece kendim gibi bir ruh görmek istemiştim
Hala hissettiğim bu duygunun efil efil esen rüzgarın altında beni bu kadar bağnaz bırakması tüm sır odalarımı kapatmış gibi
Anladığım tek bir şey var oda şu ki
Bunca his arasında ben böyle kıvranıp dururken
Kendimi anlamak için saatler bazen yer değiştiriyor
Geceler çok uzun
Belirsizlikler içimde kahroluyor
Bir gül goncası gibi narin yumuşak dudak kenarın
Son kez öpüşmeye yüz tutmuş gibi
Yaşayamadığım her ne varsa senin tarafından bana haram oldu
Gel - me - desem de gelsen
Yine aynısı olacak diye ödüm kopuyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder