Akrep

Hatırlıyorum vurulduğum zamanı,

Ateşlerin içinden çıkıp 

Tekrar askıya alındığım,

Dar sokakların bir merdiven ucunda 

Oturup sohbet ederken saç uçlarım,

Sarıya dönük kırık ve buruk

Kandırıldığım saatleri

Yelkovanı akrebi

Beni yerle bir ettiğin zamanı hatırlıyorum

Ne oldu

Belli olan resimlerin içinde bakan gözlerin diyorum; sevgilim

Dokunurken

Gözyaşlarını sildiğimden mi kayboldu

Göremiyorum

Kirpiklerini,yüzündeki benleri

Göz kıvrımlarının kırışmış çizgilerini

Yoksa tırnak uçlarım mı fazla kanattı seni

Kapı

Yazıyorum duvara

Kağıda

Kapı pervazlarına

Anlaşılmıyor anlaşılmaz yazım

İçimdekiler karanlıkken yazmışım

Bacaklarım iki arasında kalmış

Kapalı aralardayım

Tüy

Bir martı süzülür havada

Uçar iki bulut arasında

Kanadının içindeki o narin tüy

İyiliklerse eğer

Ben o kirli tüylerinde

Kaybolmazdım belki

Mevsimin yaz olmasına rağmen

Yoksun

Mavi Benekli atlar
Kollarımdan tutmuş sürüklüyor
Siyah çizgili
Kağıt kesikleri parmaklarımda,
Kanlar içinde kıvranıyor
Ve ben gözümün ucuyla
Bir merhaba bile di-ye-mi-yo-rum.

Mor

        

Gözümün önünde mor menekşelerle

kurumuş dalları

Ve ben,

Gökyüzünde birkaç yağmur damlası,

Ah bu halim bir gece gökyüzünde

Asılı kalsaymış meğer,

Ben ne tren altında kalır

Ne beyaz kaldırım taşlarını atlardım